ارتباط بین کیفیت زندگی مراقبین خانوادگی با سرمایه ی روان شناختی بیماران مبتلا به multiple sclerosis

مقدمه: multiple sclerosis (ms) یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی می باشد که بر تمام جنبه های اقتصادی، مالی، اجتماعی و عاطفی فرد، خانواده و جامعه اثر می گذارد. پژوهش حاضر، با هدف تعیین ارتباط بین کیفیت زندگی مراقبین خانوادگی با سرمایه ی روان شناختی بیماران مبتلا به ms انجام شد. روش ها: این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، با انتخاب 95 نفر از بیماران ms و مراقبین آن ها (در مجموع 190 نفر) مراجعه کننده به کلینیک ms بیمارستان الزهرای (س) اصفهان به روش آسان و در دسترس انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل مشخصات دموگرافیک، کیفیت زندگی و سرمایه ی روان شناختی بود. پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss و شاخص های آماری توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره ی کیفیت زندگی مراقبین 7/52 و میانگین نمره ی سرمایه ی روان شناختی در حیطه های خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی، به ترتیب 2/25، 5/19، 6/19 و 3/21 گزارش شد. بین نمره ی کیفیت زندگی مراقبین با نمره ی سرمایه ی روان شناختی و حیطه های آن در بیماران ms ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0 > p). نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر، بیانگر وجود ارتباط بین کیفیت زندگی مراقبین خانوادگی مبتلایان به ms و سرمایه ی روان شناختی بیماران بود. در نظر گرفتن کیفیت زندگی مراقبین بیماران و رابطه ی آن با سرمایه ی روان شناختی بیماران، جهت بهبود سیر درمان، مراقبت و مداخلات مؤثر در راستای بقا و بهبود بیماران مبتلا به ms اهمیت دارد.